(İshak Edebiyat-26.08.2023) Yoğun bakımın kapısında içeri girip onu görmek için bekliyoruz. Yanımda annem ve eşim de var. Şimdi saat akşamın yedi otuzu. Kışın hava ne çabuk kararıyor. Akşamüstü işten eve dönerken annem telaşla aradığında İstanbul’da saat altıydı. Yolu nasıl geldik, ne düşündüm hatırlamıyorum. Tek istediğim memlekete varıp annemi almak, hastaneye ulaşmaktı. Oraya girmeden başka bir…

(Mahal Edebiyat-17.08.2023) Ne bakıyorsun öyle, ne olmuş ellerin, der gibi? Kahverengi boklarının arasından fosforlu ojelerle mi kıçını temizleseydim? Temizlemesem… Yara olur her yanın. Bak, gör işte, yarısı soyulmuş tırnaklarımın. Oje sürmeyeli o kadar uzun zaman oldu ki. Kırmızı, mor, lacivert… Hatırlasana anne hiç sevmezdin. Orospu karı renkleri, derdin hep. Olsun, senin canın sağ olsun. Sürmeyiveririm.…